نمی دانم چرا ، کجا ، تا کی ، برای چه ، ولی رفتی بی آنکه به فکر غربت چشمان من باشی

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

گفتی دوستت دارم و من به خیابان رفتم ... فضای اتاق برای پرواز کافی نبود

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

چقدر سخته
دلت بخواد سرتو باز به دیواری تکیه بدی که
یه بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

کاش تو چایی بودی و من قند ، من خودمو فدات می کردم تا تو تلخی زندگی رو احساس نکنی

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

می توان پر کرد فاصله هایی بلـند را با یک پیام ساده و کوتاه...

کافیست بنویسی : دوستت دارم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

دوستت دارم ، این تعارف نیست زندگی من است!

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

کو طبیبی تا شکافد قلب خونین مرا / تا ببیند من نمردم عشق تو کشته مرا

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

اگر مجبور باشم انتخاب کنم بین دوست داشتنت یا نفس کشیدن ، از آخرین نفسم استفاده می کنم تا بهت بگویم دوستت دارم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بیشتر از دیروز ، کمتر از فردا ، بیشتر از خودم ، کمتر از خدا ، بیشتر از خورشید و عمیقتر از دریا به یادتم و دوستت دارم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

توی این دنیای دیوونه یه دیوونه دیوونه وار دیوونته دیوونه

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بگو یارم کجاست تا خاک پایش را سرمه ی چشمانم کنم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

هرکه یادش یاد ماست ، سرور و سالارماست / یاد او درمان ما وجای او در قلب ماست

مهربانم! کاش خانه ی قلبمان برای پذیرایی ازعشق هرگز واهمه نداشت

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حالا دلم را مانند آسمان نقاشی می کنم ، اما میخواهم آلودگی و ابر های سیاه اش را پشت رنگ های آبی گم و پنهان کنم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تورا هرلحظه به خاطر مى آورم بى هیچ بهانه! شاید عشق این باشد .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

اونی که آدما را خیلی عزیز میکنه ، شادی دیدارشون نیست ، غم ندیدنشونه

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

صحبت من و تو همچون صحبت خار و گل است ، بی تو من را خوش نباشد ، گر تو را بی من خوش است .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

کجا رسم بر این است که عاشق نشوى/ باغبان باشى و دلتنگ شقایق نشوى

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بر لب دریای حسرت کلبه ای دارم قدیمی ، از تمام دار دنیا دوستی دارم صمیمی.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تو ویترین قلبم مجسمه ی بزرگی ازت ساختم تا جای هیچ مجسمه ی دیگه اونجا نباشه .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

صندوقچه ای بهر دلت خواهم بود / دریا شوی ، تو ساحلت خواهم بود / ای یار تو که قایق عشقم باشی / من هم ملوان زبلت خواهم بود .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ساعت چیست؟
اختراع غریبیست که جای خالیت را به رخ دلتنگیهایم میکشد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

هوای قلبم بارانیست ولی رد پایت بر آن با هیچ بارانی پاک نخواهد شد .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

در عمق آرزوی من است که در وجودت خانه ای داشته باشم ، حتی به مساحت یک یاد.